രസതന്ത്ര നോബല്‍സമ്മാനം -2010

2010-ലെ രസതന്ത്രത്തിനുള്ള നൊബേൽ സമ്മാനം പ്രഖ്യാപിച്ചു  . മൂന്ന് ശാസ്ത്രജ്ഞന്‍മാര്‍ അവാര്‍ഡ്‌ പങ്കിട്ടു . റിച്ചാര്‍ഡ്‌ F ഹെക്ക്  (അമേരിക്ക ) , നെഗിഷി (ജപ്പാൻ ) , അകിര സുസുകി (ജപ്പാൻ ) എന്നിങ്ങനെയാണ് അവരുടെ പേരുകൾ . കാര്‍ബണിക രസതന്ത്രത്തിൽ  അതിസങ്കീര്‍ണവും ഇതുവരെ ജീവകോശങ്ങള്‍ക്ക് മാത്രം നിര്‍മ്മിക്കാൻ സാധ്യമായിരുന്ന കാര്‍ബണ്‍ സംയുക്തങ്ങളെ ,  ഉല്‍പ്രേരകമായി പലേഡിയം ഉപയോഗിച്ച് പരീക്ഷണ ശാലയില്‍ നിര്‍മിക്കുന്നതിനുള്ള സാങ്കേതിക വിദ്യ കണ്ടുപിടിച്ചതിനാണ് സമ്മാനം ലഭിച്ചത് . ഔഷധങ്ങൾ , നിറങ്ങൾ, പ്രോട്ടീനുകൾ ,ഹോര്‍മോണുകൾ , വൈറ്റമിനുകൾ തുടങ്ങി പല മേഖലകളിലും ഈ കണ്ടുപിടുത്തത്തിന് സാദ്ധ്യതകൾ ഉണ്ട്  .

                  ജീവശരീരത്തിന്‍റെയും പ്രകൃതിജന്യമരുന്നുകളുടെയും ഭക്ഷ്യ വസ്തുക്കളുടെയുമെല്ലാം അടിസ്ഥാനം കാര്‍ബൺ സംയുക്തങ്ങളാണ്. അതിസങ്കീര്‍ണ ഘടനയുള്ള ഇവ പരീക്ഷണശാലയിൽ കൃത്രിമമായുത്പാദിപ്പിക്കാൻ എളുപ്പമല്ല. ഇത്തരം ഓര്‍ഗാനിക് സംയുക്തങ്ങളുടെ നിര്‍മാണത്തിനു വേണ്ട കാര്‍ബൺ ചട്ടക്കൂട് തയ്യാറാക്കുന്നതിനുള്ള വിദ്യയാണ് ഈ ശാസ്ത്രജ്ഞർ ആവിഷ്‌കരിച്ചത്.

                           വന്‍കുടലിലെ അര്‍ബുദത്തെയും ഹെര്‍പ്പസ് വൈറസിനെയും ചെറുക്കുന്ന മരുന്നുകൾ ഈ വിദ്യ ഉപയോഗിച്ച് ശാസ്ത്രജ്ഞർ വികസിപ്പിച്ചു. കീടനാശിനികളും വളങ്ങളും നിര്‍മിച്ചു. കനംകുറഞ്ഞ കമ്പ്യൂട്ടർ മോണിറ്ററുകൾ ഉള്‍പ്പെടെയുള്ള ഇലക്‌ട്രോണിക് സാധനങ്ങളിലുപയോഗിക്കാനുള്ള പ്ലാസ്റ്റിക്കും ഇതേ സങ്കേതത്തിൽ തയ്യാറാക്കി.

                    പ്രകൃതിജന്യ ഓര്‍ഗാനിക് തന്മാത്രകളോടു കിടപിടിക്കുന്ന കൃത്രിമ രാസവസ്തുക്കളാണ് ഇവരുടെ സാങ്കേതികവിദ്യ ശാസ്ത്രലോകത്തിനു സമ്മാനിച്ചത്.

TWO MAIN TYPES OF BONDS

Covalent bond

 

Covalent bonding is a common type of bonding, in which the electronegativity difference between the bonded atoms is small or nonexistent. Bonds within most organic compounds are described as covalent. See sigma bonds and pi bonds for LCAO-description of such bonding.
A polar covalent bond is a covalent bond with a significant ionic character. This means that the electrons are closer to one of the atoms than the other, creating an imbalance of charge. They occur as a bond between two atoms with moderately different electronegativities, and give rise to dipole-dipole interactions. The electronegativity of these bonds is 0.3 - 1.7 .
A coordinate covalent bond is one where both bonding electrons are from one of the atoms involved in the bond. These bonds give rise to Lewis acids and bases. The electrons are shared roughly equally between the atoms in contrast to ionic bonding. Such bonding occurs in molecules such as the ammonium ion (NH₄⁺) and are shown by an arrow pointing to the Lewis acid. Also known as non-polar covalent bond, the electronegativity of these bonds range < 0.3 .
Molecules which are formed primarily from non-polar covalent bonds are often immiscible in water or other polar solvents, but much more soluble in non-polar solvents such as hexane.

 Ionic bond

Ionic bonding is a type of electrostatic interaction between atoms which have a large electronegativity difference. There is no precise value that distinguishes ionic from covalent bonding, but a difference of electronegativity of over 1.7 is likely to be ionic, and a difference of less than 1.7 is likely to be covalent.^[4] Ionic bonding leads to separate positive and negative ions. Ionic charges are commonly between −3e to +3e. Ionic bonding commonly occurs in metal salts such as sodium chloride (table salt). A typical feature of ionic bonds is that the species form into ionic crystals, in which no ion is specifically paired with any single other ion, in a specific directional bond. Rather, each species of ion is surrounded by ions of the opposite charge, and the spacing between it and each of the oppositely charged ions near it, is the same for all surrounding atoms of the same type. It is thus no longer possible to associate an ion with any specific other single ionized atom near it, as it is in covalent crystals.

Ionic crystals may contain a mixture of covalent and ionic species, as for example salts of complex acids, such as sodium cyanide. Many minerals are also of this type. In such crystals, the bonds between sodium and the anions cyanide (CN^-) are ionic, with no sodium associated with a particular cyanide. However, the bonds between C and N atoms in cyanide are of the covalent type, making each of the carbon and nitrogen associated with just one of its opposite type, to which it is physically closer than the other carbons or nitrogens. When such salts dissolve into water, the ionic bonds are typically broken by the interaction with water, but the covalent bonds continue to hold

CHEMICAL BOND

A chemical bond is an attraction between atoms or molecules that allows the formation of chemical compounds, which contain two or more atoms. A chemical bond is the attraction caused by the electromagnetic force between opposing charges, either between electrons and nuclei, or as the result of a dipole attraction. The strength of bonds varies considerably; there are "strong bonds" such as covalent or ionic bonds and "weak bonds" such as dipole-dipole interactions, the London dispersion force and hydrogen bonding.
Since opposite charges attract via a simple electromagnetic force, the negatively charged electrons orbiting the nucleus and the positively charged protons in the nucleus attract each other. Also, an electron positioned between two nuclei will be attracted to both of them. Thus, the most stable configuration of nuclei and electrons is one in which the electrons spend more time between nuclei, than anywhere else in space. These electrons cause the nuclei to be attracted to each other, and this attraction results in the bond. However, this assembly cannot collapse to a size dictated by the volumes of these individual particles. Due to the matter wave nature of electrons and their smaller mass, they occupy a very much larger amount of volume compared with the nuclei, and this volume occupied by the electrons keeps the atomic nuclei relatively far apart, as compared with the size of the nuclei themselves.